met de fine fleur van één en ander
filmische deerne tegenover het fake fluo
karma van de schelm ramp in het vizier
turks tussendoortje slaafs ritme
manuele sleur in uw handen
met liever geen blabla
gesouffleerde nep optie op emotie
blèren in de ijlte sneer op de wreef
in een atlas met bevlekt imago
groei als issue memoires van errata
delusie en nul op het rekest
te delen een zinnespel van akkoorden
en je schalkse lachal zo vertrouwd
ongetemde natuur die vibes gaan deinen
spelen doet het voorbehoud weg
naieve setting waar ik nu pas in geloof
startschot naar ongeremd gaan bouwen
uit met fataal romanesk gedoe weg
met kort ontstoken storm
elementair verstrengelde deeltjes
dat los komen van het waarom
met anderen die het wel denken
te weten hoe voltooid verleden
voorgoed vergeten
Kan ik het wel vatten, achteraf? Mensen
wat een avond, wat intens! Het was magistraal,
weet je, ja, je had het, werkelijk,
helemaal. Je zat daar dan even verderop,
rustig ingetogen, bewust, en raadselachtig.
Innemend met een onaantastbare présence,
dat ik dacht: “veel te mooi voor mij!” Toch
beeld ik me nu in hoe ik je nu, op dit moment,
hier dicht bij mij zou hebben, en mag trachten
het deels getemde spelend te bevrijden. En hoe
ik langs je stem zal proeven van de vonken
die gaan klinken.
Ja, je mag het weten, zonder jou, is het
finaal en zeker hier met mij gedaan.
Dus als het moet
begin ik weer van vooraf aan.
Geloof me vooral niet, als ik ineens zeg
schat, dat ik niet meer van je hou,
en dat mijn verhaal voortaan wel verder
voort kan, zonder jou. Geloof me
ook weer niet als ik beweer dat ik je zelfs
geen beetje mis. Als ik vrank
en vrij bevrijd nu zeg, dat het met onze liefde
over, schluss en uit is.
Nee, vergeet die dissonanten liever
het onfortuinlijke wat tussen ons gebeurde, weg
die associatie met het onbegrip,
mijn gekraakte trots, het spijtig
gesloten eind. Want van nu
af geef ik alsnog toe, loop ik gewillig
met je mee, beloofd,
voorbij die tranenval. Van jou. Kom,
geloof me nu maar wel, of ik sla tilt.
Zeker nu mijn honger zich zachtjes,
aandachtig, tegen je aan verstilt.