Realiteit blijft op de vlakte instant, immobiel,
onveranderlijk en komt nu over als egaal toch
nee, het is me niet gelijk.
Een nieuwe wind blijft uit. Onwetend,
in het hier en nu ben ik verloren vast
in stompe driestheid bestaan is amper toegestaan.
Het is slechts brute dwang die strijd obligaat weerstaat.
En menig houvast kan danig ondermijnd
met kans op slagen nog te over.
Maar daarna, hou het stil.
Een volle waarheid overzien!
Rode overgang in de Eenhoorn we zoeken Helium-II emissie
blauw spectrum, toch nee zien sub-radio in de kijker.
Magisch Albireo bij een nova die er geen was
of een stervende ster infusie van twee.
Superstructuur met sterrenstelsels filamenten van verbindingen
plaatselijke leegte de oorsprong twee giga-muren begrenzend.
Het nul-energie-vlak waar expansie - zwaartekracht
zich geduldig en fragiel in een evenwicht doen balanceren.
Niet zozeer verbaasd zou je kunnen zeggen
er is echt geen haast
of simpelweg - welkom thuis.
Wie weet vliegt dat nu net op dit eigenste moment dwars door je diepste zelf.
Met lawines van opeenvolgend botsen onvoorstelbare gevolgen seriële energie alom.
We kijken ernaar maar zien haast niets het vraagt gewoon veel oefening
en nog wat oneindig meer. Intussen zwelt het aan staan we steeds maar verder
lukt beroering ja nog echt.
Met maar wat trots tonen we inventieve kunstjes
makkelijk drie stappen verder het licht op onze hand.
Verbluffen niet voor het laatst meest vergezochte hersenspinsels
dilemma's roepen vragen zeggen geen waarom.
Valse leegte naar de aantrekking wil dichter bij een oerkracht
gaat er onverbiddelijk mee door vooralsnog nog voor hoelang.
Het is niet te stoppen gaat vastberaden
verder nauwelijks te harden omlijnd in waar het niets vervalt.