Spanning raast ten top, is
van begeerte gedrongen, verloren.
Dooit of smelt het op je huid,
als iets dat zich erover dwingt?
Wil het op de voorgrond en
zich werpen, zo graag bezitten
onvatbaar grijpen om resoluut
het eeuwige te laten sterven?
Verenigen met jouw omhelzing indringend
de nadruk voelen weten
waar het echt om gaat, bedrukt,
genadeloos weggevaagd.
'Ik reis doorheen andere levens,
gis en vermoed, maar blijf onwetend.
Waas van routineuze sleur, zonder interesse. Drijvend
op de leegtes. De stilte er dik in. Verstrooid
nu weer… Wow, mooie benen… Hoe vaak
denk jij aan seks?... geduld… Komt het
nog terug? Of is het toch te laat? Ja,
de magie is weg. Ik twijfel, en
meet me weer een pose aan.
'Wat gaat er hier zo hard?
Zijn het gedachten die dwalen, herinneringen,
verdraaid! Het gedoe daarnet gespannen!
Zoals op eieren gaan, alsof ik weet hoe dat moet.
Maar een dwang houdt me in de greep…
Hoofdig koppig, onhoudbaar. Willens nillens,
houd ik eraan vast. Is dit het dan?
Is dit verwerken? Herbeleven, ermee om gaan,
berouwen, wat nog komen gaat?
Is daar mijn eigenheid, vertrouwd , wat
ongezien! Ik hoefde het maar toe te laten.
'Op tijd naar bed hè… als het maar met jou is!
Adempauze aan de pijnboom. Foei,
het spel was niet zo fraai!
Iets weegt op de atmosfeer, er tekent zich iets af,
geheimen? Ik ben het, die dit vraag.
Mijn projectie straalt naar u,
de overdracht naar ons heelal. Hevig
naar vervulling.