Volop in de wolken met de herfst
die kleuren in vlagen overtrekt ons meer van binnenuit
leert zien dat onze aandacht meer dan afleidt.
Schakeringen wazig de wegen de opties
open, tonen zich helder. Middenin de rustpauze
ingelast reflecties bezinken, worden voeding.
En gaat die onrust liggen krijgt zelfs kans
zichzelf net niet die ene vraag te stellen
dat tikkeltje waarde aan te geven.
En zo is het goed zo is het stil
de som van opgedane indrukken toont surplus
en wat nog meer is vrij van onvoldane zinnen.
Toch deze keer.